Oprócz Nohavicy, o którym już tu pisałem, słucham głównie męskiej muzyki. I chodzi mi o wykonawstwo, a nie tematykę. Kiedyś może zrobię zestawienie moich ulubionych wykonawców, dzisiaj tylko jeden z nich – Vinicio Capossella. Znam go dzięki Francesco, z którym na imprezie z Duńczykami rozmawialiśmy pijaną angielszczyzną o muzyce. Ja się z nim podzieliłem moją miłością do Fabrizio De André a on mi w zamian dał kilka płyt Vinicio. Facet śpiewa lirycznie, bardzo lirycznie, żeby innym razem chrypieć i hałasować jak Waits.
A oto uroczo banalna piosenka i świetny teledysk sąsiada z blogspota Piero Tonina.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
-
Zwiedzając cmentarze wojenne z I Wojny Światowej, miałem okazję być na Cmentarzu Żydowskim w Bochni. Cmentarz jak umarłe miasto. Umarłe mias...
-
Z Księgi wyjścia Mikołaja Grynberga, książki wstrząsającej, takie zdanie: Nie każda ofiara była Żydem, ale każdy Żyd miał być ofiarą Jeden ...
-
Trzydzieści lat temu po długich tygodniach udało mi się wreszcie namówić babcię, żeby zgodziła się oddać swoje radio Fagot w zamian za super...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz